Depresja jest coraz częściej diagnozowana zarówno wśród dorosłych, jak i dzieci. To my - rodzice i nauczyciele jesteśmy pierwszymi osobami, które mogą i powinny zareagować. Czym grozi depresja? Gdzie szukać pomocy?
Dziecięca depresja może jawić się abstrakcyjnie, ale statystyki wprawiają w osłupienie. Jest to coraz większy problem, do tego często bagatelizowany, bo nie daje tak spektakularnych objawów, jak np. zaburzenia opozycyjno - buntownicze.
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to, co jest źródłem depresji, ale trzeba być szczególnie czujnym w przypadku dzieci, które są wyjątkowo spokojne i introwertyczne, można stracić z oczu granicę między łagodnym temperamentem a zaburzeniem nastoju. Jako dorośli musimy też pamiętać o tym, że jeśli ktoś jest wycofany i nie zabiega o bliskie relacje, to nie znaczy, że tych relacji nie potrzebuje.
Każde zaburzenie dotyka wiele sfer życia, taka jest jego istota. Odpowiednia czujność, szybka diagnoza i wdrożona terapia nie dopuści do zahamowania rozwoju, które może być efektem depresji.
Poniżej link do dosadnego, ale realistycznego filmiku o depresji. Nawiasem mówiąc, podzielił się nim ze mną jeden z uczniów (dzieci potrafią zaskoczyć).
.....my rodzice mający czasem duże problemy sami ze sobą, zagonieni...zapracowani....
OdpowiedzUsuńnie mamy pojęcia co dzieje się za zamkniętymi drzwiami naszego dziecka.......
a nazwa ,,znikające dzieci,, oddaje wszystko
Nikt nas nie nauczył jak być rodzicami, jak wyrażać emocje, rozmawiać.. Dzieci kiedy zaczynają dojrzewać odsuwają się od nas, to normalne, ale skąd wiedzieć czy to jeszcze jest normalne czy już nie? Żałuję, że nie ma takich zagadnień jako przedmioty w szkole, byłoby nam wszystkim łatwiej!
Usuń